Ik ben op mijn grens. Hij verwondt zichzelf

Ik ben ten einde raad. Mijn vriend duwt zichzelf te hard, en het gaat niet alleen om de intensiteit van onze seksuele ontmoetingen. Hij kreeg deze onverzadigbare honger naar seks, en het eist zijn tol op zijn gezondheid. Elke keer was hij alleen, hij staat te popelen om er meteen in te springen, zijn eigen welzijn buiten beschouwing latend. Ik maak me zorgen om hem, maar ik kan de aantrekkingskracht van zijn avances niet weerstaan. Onze sessies zijn intens, waardoor we zowel uitgeput als pijnlijk zijn, toch blijven we terugkomen voor meer. Het is een vicieuze cyclus van genot en pijn, met geen einde in zicht. Ik begin me af te vragen of dit is waar liefde toe is gekomen, een nooit eindigend verlangen naar slachtigheid en zelfvernietiging. Kunnen we een balans vinden? Of zullen we onze passie volledig consumeren?.