Een verlegen stiefdochter vindt troost in de sterke armen en geruststellende stem van haar vrienden in een privékamer

Een schuchtere stiefdochter zat opgesloten in een afgelegen ruimte, worstelend met haar emotionele onrust. Haar schoonmoeder meedogenloos gezeur had haar gevoel uitgeput en gedesoriënteerd achtergelaten. Gelukkig had ze een vertrouwelinge die bedreven was in het geven van een sympathiek oor en het aanbieden van bemoedigende woorden. Terwijl ze de kamer binnenstapte, was het noodlijdende meisje dolblij om haar vriendin te zien, een bron van troost en kracht. De vriendin, een kleine schoonheid met een onweerstaanbare allure, was scherp afgestemd op haar fragiele staat van vrienden. Ze schepte het rade meisje in haar armen en bood haar een toevluchtsoord voor haar ontroerende emoties. De zachte omhelzing en zachte woorden van zachtmoedige omarming en zachtmoedigheid van de zachtmoedige meid, in een vurige omhelzing van hun zachte woorden, bleef het meisje ijverig en timide ademloos. Het meisje bleef beiden gerust in een langzame en kalme omhelsing achter en liet hun hartelijke adem achter.