Een wellustige vrouw dwingt haar slaaf om haar goddelijke zolen te aanbidden

In de knusse grenzen van ons huis bevond ik me in een bijzondere situatie. Mijn vriendin, een bloedmooie schoonheid met benen die een leger konden bevelen, had een voetfetisj die verre van gewoon was. Ze eiste absolute gehoorzaamheid, erop aandringend dat ik haar voeten aanbid, hoe vernederend of vernederend het ook mocht zijn. Ze had me op mijn knieën, gekneveld en gebonden, terwijl ze haar prachtige voeten voor me paradeerde. De aanblik van haar in die laarzen, die sokken en die schoenen was genoeg om elke man op zijn knieën te drijven. Ik was machteloos, gedwongen om die goddelijke soles te aanbidden, ze te likken en te aanbiddingen met elk sprongetje van mijn fetisj. De vernedering, de voetfetisjis, de voetspel, nou ja, het was een heftig nieuw spel, het was echt een fetisj, het was nieuw en nieuw om te spelen. Het was echt een onderdeel van onze relatie. En het was een rauw spel dat ons kon voorzien van passie, en passie, het was slechts een onderdeel van de luchtvocht die we allemaal konden leveren, de passie die we konden leveren.